Ae fond kiss

Ae Fond Kiss De geëngageerde films van Ken Loach zijn vaak uit het leven gegrepen en soms zelfs grimmig: sociaal-realistische portretten, vaak met sympathie voor de lagere klassen in de samenleving. Zijn nieuwste film ‘Ae fond kiss’ is vooral een romantisch drama, met het universele gegeven van een onmogelijke liefde. Net als zijn vorige films ‘My Name is Joe’ en ‘Sweet Sixteen’ speelt het verhaal zich in Schotland af.

Ae Fond Kiss Casim, een hippe dj van Pakistaanse afkomst, wordt verliefd op Roisin, de muzieklerares van zijn jongere zus. Samen beleven zij de nodige amoureuze momenten. Dan moet Casim wat opbiechten: zijn strenge moslimouders willen dat hij over enkele weken trouwt met zijn nichtje. Waarschijnlijk kun je raden wat er volgt: Casim moet kiezen of hij zijn heftige gevoelens voor de vrijgevochten katholieke Roisin achternagaat of dat hij de wens van zijn familie en de moslimgemeenschap respecteert en het zorgvuldig door hen uitgestippelde pad volgt.

Casim wordt behoorlijk heen en weer geslingerd door de tweestrijd tussen gevoel en ratio. Roisin op haar beurt heeft moeite te begrijpen waarom Casims familie zo aan de Pakistaanse tradities vasthoudt en haar niet als partner zou kunnen accepteren. Zelf krijgt ze ook met religieus fanatisme te maken als de pastoor haar verwijt geen goed katholiek te zijn en ze haar geliefde school moet verlaten.

Eva Birthistle ‘Ae fond kiss’ (genoemd naar een tekst van Robert Burns die Roisins leerlingen instuderen) zal me geen jaren bijblijven, maar is wel een sympathieke, onderhoudende film. De twee hoofdrolspelers Eva Birthistle en Atta Yaqub vond ik erg prettig spelen, al had het aantal liefdesscènes van mij wat minder gemogen. Ook de andere karakters, zoals de familieden van Casim, zijn de moeite waard, veelal gespeeld door amateur-acteurs.

Tussen de romantiek door laat Ken Loach op subtiele manier kritiek blijken op het actuele thema van religieus fundamentalisme, zowel van islamistische als van christelijke kant. Stereotypen worden hierbij bepaald niet geschuwd. De verstikkende Pakistaanse familie en de verplichte uithuwelijking aan de ene kant, de eeuwige strijd tussen katholieken en protestanten en de zwaar katholieke school aan de andere kant. Desalniettemin is “Ae fond kiss” geen zware filmkost, maar valt er meer dan genoeg te lachen.