Aan de rand van het Utrechtse Zocherplantsoen (nabij Lepelenburg, Servaasbolwerk en Maliesingel) staat sinds 1944 een als woonruimte gecamoufleerde Duitse bunker. Het gebouw deed dienst als communicatiecentrum. Na de oorlog heeft de PTT de bunker nog gebruikt als telefooncentrale. De laatste eigenaar was een advocatenkantoor, dat de bunker als archiefruimte gebruikte. De bunker wordt nu gesloopt om plaats te maken voor een nieuw appartementengebouw.
Ondanks flink verzet van omwonenden en historici kreeg de communicatiebunker geen monumentale status. “Het vierkante oppervlak, de muurdikte, het aantal etages en de (deel)functie van verbindingspunt van de bunker aan het Servaasbolwerk zijn nationaal noch internationaal uitzonderlijk. (…) De bunker heeft geen aantoonbare militaire betekenis gehad voor de verdediging van Utrecht”, aldus deskundigen. Een belangrijke factor is dat in de loop der jaren veel originele elementen al zijn gesloopt. Volgens de VVD heeft ‘poen hier gewonnen van groen’ en wordt het Zocherplantsoen verder aangetast. Sommige tegenstanders van sloop stelden voor om een oorlogsmuseum in de bunker te vestigen.
Bijzonder vind ik wel dat ik jarenlang langs het pand ben gefietst zonder door te weten dat daar een bunker stond. Goed gecamoufleerd dus. Het metersdikke beton wordt zorgvuldig met dynamiet gesloopt. In totaal duurt de afbraak, die in februari begon, 3 maanden. De Stichting Militair Erfgoed is uiteraard teleurgesteld. Echter: “Het was goed om te kunnen constateren dat geheel vestingminnend Nederland als één man achter ons stond om de bunker te sparen.” En gelukkig zijn er nog heel wat bunkers over.
Op de foto is goed te zien hoe een bakstenen facade voor de betonnen bunker is geplaatst ter camouflage. Voor de sloop zijn er talloze gaten in de structuur geboord om daarin explosieven aan te brengen. De ‘matten’ moeten waarschijnlijk de ergste schokken opvangen.
