Een theatervoorstelling over dolende dertigers is niet echt uniek. Ik had dit thema echter nog niet eerder vertolkt zien worden door tieners. In Allemaal 37 van Productiehuis Brabant kruipen zes acteurs tussen 13 en 17 jaar in de huid van een groep vrienden in de dertig, die jaarlijks een feestelijke reünie heeft. Soms gaf het leeftijdsverschil tussen de acteurs en personages de uitvoering een absurd element, bij vlagen vergat ik ook dat ik naar jongeren zat te kijken die leeftijdsgenoten van mij nadoen.
De vrienden halen herinneringen op (‘Weet je nog dat we vroeger als huisgenoten elke dag een andere eenpansmaaltijd aten?’ ‘Ja, toen had jij nog wat met …’) en hebben het over de dagelijkse beslommeringen (kinderen, wonen in een Vinex-wijk, aandelen, zaterdagse boodschappen). De dertigers verliezen zich geregeld in abstracte discussies over het leven, hun onderlinge verhoudingen en hoe ze veranderd zijn sinds hun jeugd (‘Ik ben nu een veel genuanceerder mens’). Deze schijngevechten met taal hebben de nodige wrijvingen en uitbarstingen tot gevolg.
Ik vond het niet alleen een boeiend, maar ook heel goed uitgevoerd stuk, en dat zeg ik niet alleen uit respect voor de jeugdige leeftijd van de spelers. Hun spelplezier was erg aanstekelijk, vooral tijdens de vele muzikale scènes waarin toepasselijke hits uit de 70’s en 80’s (‘I should have known better’, ‘When the rain begins to fall’, ‘Jump’) met veel verve werden gezongen of geplaybackt. Daarnaast brachten de acteurs het er prima vanaf tijdens de soms complexe dialogen. Een getalenteeerde groep, waarin een paar spelers er veel bovenuit staken, maar die vooral een mooie teamprestatie leverde.
Ik zag Allemaal 37 (tekst: Marcel Lenssen, regie: Lenneke Maas) in de Bossche Verkadefabriek, het wordt nog enkele keren opgevoerd, waaronder op 2 en 3 oktober in Theater Kikker.
