Het pakket schoolboeken kwam uit Kampen. Meestal te laat bezorgd en vaak verkeerd of overtallig gevuld. Het bracht me geen vreugde, maar ook geen zorg; de rekening verdween in de secretaire van mijn ouders. Mijn zus kaftte de boeken – een koestering waaraan ze in de kille en ruwe maanden die volgden met weemoed moeten hebben teruggedacht.
Ik verhield me niet in harmonie met mijn schoolboeken. ‘Verdacht‘ is zacht uitgedrukt voor mijn toenmalige oordeel.
1 reactie
Buiten huilt de wind om ‘t huis
Maar de kachel staat te snorren op vier
Er hangt een lapje voor de brievenbus
En in de tochtigste kieren zit papier
Wij waren heel erg arm en niemand hield van ons
Maar we hadden thee en nog geen tv
Maar wel radio en lange vingers
Zus kaftte die vermaledijde boeken…