Afgelopen week had ik het genoegen bij een lezing te zijn van Wouter van Oorschot, uitgever en inmiddels ook schrijver van een vertelling: Verkleed als mens. De vertelling gaat over het leven van Wouter van Oorschot, de uitgeverij, en met name de zelfmoord van zijn broer Guido. In een openhartige lezing vertelde Wouter over het gezin waaruit hij komt, zijn lieve, kunstzinnige, bewaarderige moeder Hilde en zijn eigenzinnige, sigaren rokende vader Geert.
Wouter is 8 jaar als zijn broer Guido zelfmoord pleegt. Eigenlijk heeft Wouter hem slechts 4 jaar van zijn leven meegemaakt. Het gezin raakt verscheurd doordat de ouders niet kunnen rouwen om het verlies van hun kind. Ook kunnen de ouders niet met Wouter praten over de verloren zoon. Op latere leeftijd komt Wouter steeds vaker mensen tegen die Guido gekend hebben. Langzaamaan krijgt hij een beeld van zijn broer.
Naast dit familiedrama beschrijft Van Oorschot het Amsterdam van de jaren ?60, de vrije seks en de drugs. Het boek is doorspekt met popmuziek, literatuur natuurlijk en belevenissen op de uitgeverij. Ook laat Van Oorschot zien hoe hij kinderen krijgt en hoe zijn twee zoons hem laten zien dat hij het ?broer-zijn? mist. Misschien is het boek iets te dik, maar Van Oorschot heeft duidelijk gekozen om een tijdsbeeld te schetsen in combinatie met het beschreven familiedrama. En hij heeft dat zeker niet onverdienstelijk gedaan!