In Berlijn in het bauhaus-archiv is een indrukwekkende fototentoonstelling van Elsa Thiemann (1910-1981), een van de onbekendere fotografen uit de Bauhaus-periode.Elsa Thiemann is een fotografe die in haar beginperiode vooral veel portretten maakte. Een van de mensen die zij veel fotografeerde was Hans Thiemann, haar latere man, die studeerde bij Kandinsky. Deze portretten zijn vrij onschuldig, maar ook niet heel bijzonder. Het lijken wel portretten van een verliefd stelletje. Ook maakte zij enkele duoportretten, waarbij zij steeds zichzelf en Hans Thiemann in exact dezelfde positie fotografeerde. Zeer origineel!
In de jaren 30 stapte Thiemann over op ‘Bauhaus-fotografie , bestaande uit zich veel herhalende patronen die gebruikt zouden worden onder andere als behangpapier. Zij fotografeerde bijvoorbeeld een rasp, een typemachine en pennen zeer close-up zodat je bijna niet herkent was het afgebeelde voor moet stellen. De foto?s geven een merkwaardige herhaling van patronen die bijna absurdistisch en vervreemdend aandoen. Een soort Get the picture avant la lettre!!
In de Tweede Wereldoorlog fotografeerde Thiemann voornamelijk eenvoudige straattaferelen: spelende kinderen, mensen die elkaar op straat aanspraken, of gewoon gebouwen in Berlijn.
Haar foto’s uit deze periode doen me heel erg denken aan die van Eva Besnyö, die ook veel gebruik maakte van zonlicht, schaduwen en verstilde beelden. Ik heb het idee dat zij met deze foto’s de tijd heeft willen vangen. Bijna nergens komt een standpunt naar voren over de oorlog, maar in de foto’s komen wel de gevolgen van de oorlog in beeld.
In Berlijn hangen ongeveer 100 foto?s van Elsa Thiemann die een mooi overzicht geven van haar werk.
