Erica

Van m’n creditcardmaatschappij kreeg ik een glossy lifestyle magazine aangeboden, ‘Villa d’Arte’. Die krijgt een plekje in het rek met toiletlectuur, ik zal er af en toe in bladeren. Het blad is een beetje poenerig, maar er staan wel wat aardige dingen in.
Zoals een lang interview met Erica Terpstra, over de Olympische Spelen en haar persoonlijke interesses, zoals boeddhisme. Haar ‘gewichtigheid’ komt ook even ter sprake.Erica’s behoorlijke omvang (haar gewicht is ‘geheim’) is deels te wijten aan haar radicale stoppen met sport na haar zwemcarrière (‘ik ben gaan roken, drinken, feesten, laat naar bed, verkeerde vriendjes gehad), deels aan haar voorliefde voor lekker eten (‘ik vind alles even lekker, van boerenkool met kaantjes en jus tot een sterrenmenu’). Gelukkig zit ze er zelf niet echt mee (‘Ik heb alle diëten wel eens gehad, maar het was geen passie’). Ze herkent zich ook niet in het boek ‘Doorzakken bij Jamin’ van Hanneke Groenteman.
Als ze nu Kamerlid zou zijn was het misschien lastiger geweest: de krant meldde vandaag dat mensen van boven de 120 kilo niet door de nieuwe beveiligingspoortjes komen…
Overigens is Erica, nu ze voorzitter is van het NOC*NSF en moet uitdragen hoe belangrijk lichaamsbeweging is, weer flink aan het sporten en bewegen geslagen.