Iemand was zo vriendelijk om de zaterdageditie van The Guardian in de trein achter te laten. In het katern Review las ik een interview met Jonathan Coe, naar aanleiding van zijn nieuwe roman The Terrible Privacy of Maxwell Sim en zijn optreden op het Guardian Hay festival.
Het artikel begint met een aardige anekdote over de locatie waar Coe zijn boeken pleegt te schrijven.
Coe werkt vanuit een Londens flatje, gesitueerd in een ‘rather tired building’. Enkele oudere buurvrouwen waren nieuwsgierig naar de bewoner die elke dag arriveert, maar nooit in de flat slaapt. Hij verklapte hun dat hij boeken schrijft. De dametjes ontdekten dat de flat op naam staat van ‘Ian McKoewen’. Vervolgens vroegen ze in de lokale boekwinkel naar een boek van die ‘McKoewen’, en kregen The Cement Garden mee. De volgende keer dat ze Coe op de galerij tegenkwamen, maakten ze bezorgde opmerkingen over zijn ‘dark and lurid imagination’.
P.S.: Ian McKoewen is de naam van Jonathan Coe’s schoonvader, die eigenaar is van de flat.
