In de krant zag ik een advertentie voor een nieuw ‘sensationeel oosters’ wokrestaurant in Vianen (of all places). Het deed me weer denken aan een eettent in Edinburgh, waar ik goede herinneringen aan heb.
In de Buffet King (waar we ongeveer een jaar geleden waren) kon je niet zelf wokken, maar het buffet was van grote klasse. Geen bakken nasi, maar 20 soorten loempia’s en verfijnde gefrituurde gerechten. Behoorlijk low-budget ook, de winst moest kennelijk van de drankjes komen. De Chinese serveerster keek dan ook bedenkelijk toen onze zuinige Schotse gidsen alleen water bestelden. Om het goed te maken nam ik maar een glaasje wijn, al kostte het me veel moeite om dat uitgelegd te krijgen (haar Engels was slechter dan mijn Chinees).
De wedstrijd wie het meeste opkon, verloor ik glansrijk van de Schot met de lintworm. Wel werd het me duidelijk dat ik een soortgelijk buffet in Utrecht best op prijs zou stellen: veel, goedkoop én lekker.
Dat de Buffet King in de door mij geliefde stad Edinburgh een historische lokatie bleek te zijn, ontdekte ik pas bij thuiskomst: in het café (Nicolson?s) dat voorheen op deze plek zat, heeft J.K. Rowling de basis gelegd voor het eerste Harry Potter-boek! Voor zover ik weet werd dit toeristisch interessante gegeven niet zichtbaar geëxploiteerd in het eenvoudige “all-you-can-eat” Chinese restaurant.
