Helling

Volgens mij is dit voor het eerst dat er een Nederlandse vertaling verschijnt van een boek van de Zwitserse auteur Markus Werner. Helling is oorspronkelijk uit 2004 en is de zevende roman van de auteur. Het gegeven is simpel: twee mannen ontmoeten elkaar, raken aan de praat en blijken meer met elkaar (gemeen) te hebben dan ze hadden kunnen bevroeden.

Het mooie aan het boek is dat de gesprekken een zeer breed spectrum aan onderwerpen bestrijken, van maatschappelijke vraagstukken tot het dragen van onderbroeken met gulp en van liefdesrelaties tot het proza van Herman Hesse. Hoe verder de gesprekken vorderen hoe persoonlijker ze worden en hoe interessanter. De heren blijken ook via het verleden met elkaar verbonden zonder dat ze dit wisten. Wat je als lezer als probleem zou kunnen ervaren is dat het teveel lijkt alsof het gesprek een constructie is om de ideeën van de auteur op papier te zetten. Zelf vond ik vooral de eerste contacten tussen de mannen wat ongeloofwaardig. Alsof je je hele hebben en houwen op tafel gooit bij een wildvreemde gast aan tafel. Maar hoe verder je in de roman komt, hoe dichter de twee naar elkaar lijken te groeien en hoe minder bezwaarlijk ik die constructie vond. Uiteraard kan deze roman, althans in mijn ogen, niet tippen aan het onvergetelijke Gloed van Marai, waarin twee vrienden elkaar na zoveel jaar weer ontmoeten en een intens gesprek voeren. Maar dit is zeker een auteur om te onthouden en een boekje om misschien nogmaals te lezen.