Vroeger deden we weleens spelletjes: Je mag geen ja of nee zeggen. De een stelde vragen en de ander probeerde om de verboden woorden heen te draaien.
“Zullen we beginnen?” “Ja” “Af!”
En voor wie daar niet meer intuinde… na een gesprek van zes minuten dat nergens meer over gaat omdat je allebei alleen nog maar bezig bent met valkuilen:
“Ik stop ermee. Nog wat drinken?” “Nee,dank je” “Af!”
En dan het gevoel: hier is vals gespeeld… Zo moet Abdul Jabbar van de Ven zich ook voelen na Knevels Elfde Uur.Hij heeft een spelletje verloren. Zijn interviewer wist waar die heen wilde, en stuurde strategisch op zijn doel af. De regie wist het ook, want die had haarscherp de keurige CDA-mevrouw in beeld toen Van de Ven zei wat hij in het diepst van zijn hart wou. De verontwaardiging van TweedeKamerlid Sterk droop van het beeld. Een dag later hoorden we hoe Knevel in allerlei uitzendingen verantwoordde hoe hij bij zijn vragen was gekomen. En dat hij zo goed zijn best had gedaan om deze man de ruimte te geven om op zijn woorden terug te komen. Van de Ven deed dat niet. Hij was af.
Stel nou dat Van de Ven er inderdaad is ingeluisd door zijn ondervrager: maakt dat zijn uitlatingen dan minder schokkend? Misschien niet, want VdVen blijft verantwoordelijk voor wat hij zelf zegt vinnik. En hij had kunnen weten dat deze mening de heer Wilders zou kunnen kwetsen.
Maar ik vinnook dat Knevel zijn werk niet goed heeft gedaan. Want wat in het gesprek ondersneeuwde, was dat deze VdVen een vrij obscure en onbekende islamitische leraar is. Die in zijn preken waarschijnlijk braaf de liefde predikt. Voor een niet al te omvangrijk gehoor. En die er prive (voor anderen) pijnlijke opvattingen op na houdt. En daar komt bij dat Knevel ZO zat te trekken, dat Van de Ven niet om de zwarte bodem van zijn ziel heen kon. Mag je liegen? Nee. Wat doe je dan als je de vraag krijgt of je niet rouwig zou zijn als Geert Wilders aan een enge ziekte zou doodgaan? Kanker bijvoorbeeld? Dan zeg je ja.
En word je af-gemaakt in commentaren en door de hijgerige politici die alleen maar van horen-zeggen weten wat er is gebeurd. Of die alleen maar reageren op wat een wakkere ochtendkrant eruit optekent.
Voor mij is VdVen af, maar speelde Knevel vals. De grote verliezers zijn de ministers en kamerleden die met hun reacties over elkaar heen buitelden, de ene nog geschokter dan de andere. Wie nemen we nog serieus?
1 reactie
Ik vind dat dit soort spelletjes beter gedaan kunnen worden op het schoolplein. Als je iedereen op tv moet brengen die wel eens iemand dood wenst…
Knevel lijkt me iemand die de spelregels aanpast als hij dreigt te verliezen.
Theo van Gogh schreef zelf overigens ooit:
“Als iemand kanker verdient is ‘t Paul Rosenmöller, de hopman van politiekcorrect Nederland; mogen de cellen in zijn hoofd zich tot een juichende tumor vormen, en laat ons dan beluisteren of er enig verschil is in meneers gekwebbel vergeleken met wat er uit kwam voor die Blijde Boodschap.”
http://www.degezonderoker.nl/sylvia.html