Kees Sleepboot

Kees uit De Meern bedacht een paar jaar geleden dat hij een boot wilde. Een sleepboot. Hij zag hem helemaal voor zich. Een klein probleem: nergens vond hij precies zo’n boot. Dus bouwde hij hem maar zelf. Kees wist niet veel van boten, maar kon wel ‘een beetje lassen’. Hij had al een loods achter zijn huis, dus dat was handig. Hij bestelde 6,5 ton stalen platen en laste ze aan elkaar. Vervolgens smeerde hij er 200 liter verf over. Na 2500 uur zwoegen was het even spannend bij de tewaterlating, maar RosaBella bleef drijven.

omslagfoto - Elspeth Diederix Dit bericht uit de regionale krant van gisteren bracht even herinneringen aan The A-Team naar boven. In welk schuurtje ze ook opgesloten zaten, ze wisten altijd een pantservoertuig in elkaar te solderen om de slechterikken te lijf te gaan. Maar meer nog moest ik denken aan “Joe Speedboot”, Tommy Wieringa’s meest recente roman. Hierin wordt ook heel wat afgeknutseld, en dat in het ingeslapen dorp Lomark, waar de tijd al eeuwen stilstond.

Joe Speedboot en zijn kornuiten bouwen een vliegtuig, om mevrouw Eilander van boven te kunnen begluren, van wie ze naturistisch zongedrag vermoeden. Joe verbouwt ook zijn shovel tot een racemonster, om deel te kunnen nemen aan de woestijnrally Parijs-Dakar. En passant gaat hij op zoek naar zijn stiefvader ‘Papa Afrika’, die met een zelfgebouwd ship terugvoer naar zijn roots in Egypte. Verder wordt verteller Fransje, in een rolstoel sinds hij werd overreden door een grasmaaier, omgeturnd van hulpbehoevende gehandicapte tot serieuze armworstelaar, de gevreesde Fransje de Arm.

Er gebeurt heel wat in “Joe Speedboot”. Eigenlijk zijn het on-Nederlands grootse avonturen. Daar zou best een spectaculaire film in kunnen zitten. Niet alleen mijn idee, maar ook dat van productiemaatschappij IJswater Films. Begin 2006 moeten de opnames van Joe Speedboot – the movie beginnen, beoogd regisseur is André van Buren (“Mariken”, “Kees de Jongen”).

Ik ben benieuwd in hoeverre de wijze samoerai-levenslessen, waar Fransje zich in het boek aan vasthoudt, in de film een plaats zullen krijgen. “Het is belangrijk de dingen die ver weg zijn te zien alsof ze dichtbij zijn en de dingen die dichtbij zijn van een afstand te bekijken”.