Marja Brouwers – Casino

Brouwers - Casino Na een stilte van bijna 14 jaar is onlangs de nieuwe roman van Marja Brouwers verschenen, Casino getiteld. Een roman die alleen al vanwege de omvang (553 paginas) verwachtingen schept. Verwachtingen die helaas maar voor een deel uitkomen.’De roman gaat over de vriendschap tussen Rink de Vilder, dagbladjournalist, en Philip van Heemskerk, een welgestelde crimineel die het allemaal net even te goed voor elkaar heeft.

De twee ontmoeten elkaar toevallig in Monte Carlo, waarna een vreemdsoortige relatie ontstaat. Rink de Vilder wordt verliefd op Mouria, een van de vrouwen van Philip, en begint met haar een serieuze relatie. Hij gaat wonen in de woning in Amsterdam van Philip en gaat zelfs zijn pakken dragen.

Philip van Heemskerk is een charimatische alleskunner en een glamourboy, met veel geld, jachten en vrouwen. Echter wat hem zo bijzonder maakt is zijn enorme intelligentie. Over elk onderwerp weet hij niet alleen mee te praten: hij weet zelfs over elk onderwerp het gesprek te sturen en te leiden. Het maakt niet uit waarover het gaat: Harley’s of de filosofie van Heidegger, Philip weet zijn mondje te roeren. Het is allemaal net een beetje te, wat mij betreft.

Marja Brouwers heeft met dit boek een roman over de jaren 90 willen schrijven, getuige de enorme hoeveelheid verwijzingen naar de actualiteit. Zo komen de IRT-affaire, de aanslagen van 11 september en de daaruit voortkomende haat tegen moslims naar voren. Er wordt veel gefilosofeerd over de tijdsgeest, het overdreven consumeren in de Westerse maatschappij en de godsdienst. Een enorm gedurfde opgave, die wat dit aspect betreft volgens mij gelukt is. Brouwers neemt een zeer kritische houding aan ten opzichte van ons bestedingspatroon bijvoorbeeld, die mij in ieder geval aan het denken heeft gezet!

Wat ik zeker minder vond was de zoektocht die Rink de Vilder in het derde deel van de roman gaat inzetten naar de verloren (dood) gewaande Philip. Rink zoekt contact met allerlei mensen uit het leven van Philip die hem meer over zijn vriend kunnen vertellen. Het boek krijgt vervolgens een thriller-achtige wending die het helemaal niet nodig heeft en die op mij zelfs storend werkt. Het lijkt erop dat Brouwers een literaire truc nodig heeft om de vriendschap tussen Rink en Philip uit te diepen en giet dat in deze vorm.

Al met al: zeker geen slechte roman, maar net even te dik en jammer van dat einde!

3 reacties

toevallig vond ik het een geweldig boek. Een echte page-turner. Zeker dit boek kan nooit TE dik zijn. Geef mij nog maar 50 van die dikke. Dan ben ik gelukkig. Niks jammer van het einde. Dat is juist mooi symbolisch.
Reply on momo

Die jaren negentig zijn er anders wel erg met de haren meegesleept. Ik vond het boek nergens overtuigend: niet in de personages (allemaal flat characters) en niet in het verhaal (nogal onwaarschijnlijk, dat nooit aflatende succes van Philip bijvoorbeeld.
Groet,
PetraO.