"It's no use, he sees her; he starts to shake and cough / Just like the old man in that book by Nabokov."
Deze tekst uit een liedje van The Police was mijn eerste kennismaking met Vladimir Nabokov. Helaas ben ik in mijn leescarrière nog niet verder gekomen dan Lolita. Heel anders ligt dat voor Stephan Enter, die in 1999 debuteerde met de verhalenbundel Winterhanden.
In een Studium Generale-lezing vertelde hij gisteravond vol passie over het hem zo dierbare oeuvre van Nabokov. Hierdoor heb ik beslist zin gekregen meer werken van de Russisch-Amerikaanse schrijver te bestuderen. Favoriete boeken van Enter: het autobiografische Geheugen, Spreek en de verhalenbundel Ultima Thule. Tip: lees Nabokovs boeken bij voorkeur in de oudere vertaling van M. en L. Coutinho.
In de reeks De schrijver als lezer volgen nog Benali over Murakami, Noordervliet over Camus en Enquist over Bernhard.
