“Utrecht heeft iets unieks en dat zijn Culturele Zondagen“. Deze zin schiet mij vaak te binnen als de nieuwste folder van deze ‘90% gratis!’-kunsthappening die de gemeente als een tegenhanger van de maandelijkse koopzondagen in de Domstad organiseert, op mijn deurmat valt. Ik vind het een ontzettend goed initiatief en hoewel niet alle edities mij evenzeer aanspreken, pik ik meestal hier of daar wel wat lekkers mee van wat zo’n zondag te bieden heeft.
Zo ook gisteren tijdens de Culturele Zondag Nieuwjaarsduik. Ditmaal viel mijn oog op twee bijzondere optredens op een bijzondere plek: de ensembles Capriol en Fortuna, gespecialiseerd in middeleeuwse / oude muziek, in de Sint-Willibrordkerk.
Deze kerk schijnt ternauwernood aan de sloophamer ontkomen te zijn, en is na twaalf jaar restauratie sinds kort weer te bewonderen. Het resultaat is adembenemend en zeer kleurrijk. Heel wat anders in elk geval dan de rest van de over het algemeen vrij kale Utrechtse (protestantse) binnenstadskerken. En dat doet mijn heimelijke katholieke hart goed 😉
Het grappige van de optredens van beide ensembles vond ik de duidelijke scheidslijn tussen ‘klassieke’ en ‘niet-klassieke’ insteek in de keuze en uitvoering van het repertoire. Er zijn behoorlijk wat groepen in Nederland (en daarbuiten) die middeleeuwse en oude muziek spelen, maar de kwaliteit verschilt nogal en vaak heeft dat te maken met de mate van scholing/ achtergrond én visie op de muziek van de groepsleden. Met andere woorden: dezelfde muziek kan op heel verschillende manieren worden geïnterpreteerd, en is er een hemelsbreed verschil tussen ‘serieuze’, klassieke ensembles die optreden op het jaarlijkse Festival Oude Muziek en bijvoorbeeld een groep als Omnia uit Utrecht, die op een laagdrempelige manier middeleeuwse/ Keltische muziek spelen.
Zo ook vanmiddag. Want waar het Eindhovense ensemble Capriol luchtige, vrolijke muziek over winter en Driekoningen speelde, gestoken in passende kostuums, was het Utrechtse ensemble Fortuna duidelijk was zwaarder op de hand: serieus kijkende musici, stemmige zwarte kleding en wat minder luchtig repertoire. Beide groepen vond ik goed in wat ze deden, hoewel Capriol hier en daar wel een steekje liet vallen en groepsleden van wisselende kwaliteit heeft. Op de Capriol-website vind je overigens vier geinige mp3’tjes.
Fortuna daarentegen heeft uitsluitend geschoolde musici en hun uitvoering was van hoge kwaliteit, maar hier ontbrak het juist weer aan enige luchtigheid, en was het optreden vrij stijfjes. Neemt niet weg dat ik regelmatig iets weg moest slikken bij het horen van de loepzuiver gezongen en gespeelde rondeaux en ballades uit de 14e eeuw… Al met al twee schitterende optredens, met dank aan beide ensembles en Culturele Zondagen!
