Met een geplastificeerd A4’tje als menukaart kun je echt niet meer aaankomen. Een beetje eetgelegenheid onderscheidt zich met een apart menu als onderdeel van de ’totaalbeleving’. Zo kreeg ik wel eens een kaart verstopt in een schatkistje of in de vorm van een kwartspel. Bij ’t Oude Pothuys hebben ze een stapel LP’s misbruikt.
Bij mij deed Depeche Mode’s Black Celebration dienst als menukaart, terwijl mijn tafelgenoot een obscure Gaelic folkplaat voorgeschoteld kreeg in het aloude Utrechtse muziekcafé (in de categorie ‘best gezellig maar culinair niet bijzonder’). Hopelijk zijn de platen wel eerst grijsgedraaid. Ik vroeg me af of het clubje tieners achter me wist hoe ze een plaat uit de hoes moesten schuiven.
