Meestal heb ik het niet zo op films met kinderen in de hoofdrol, maar The year my parents went on vacation is een aangename uitzondering. NL30 magazine vond de film van Cao Hamburger nogal cliché-matig, maar ik kan wel begrijpen dat hij diverse publieksprijzen op festivals heeft gewonnen.
De setting is Brazilië, 1970. De ouders van Mauro gaan op vakantie en laten hem achter voor de deur van z’n grootvaders flatgebouw.
Zijn opa blijkt echter net die dag te zijn overleden en Mauro’s ouders gaan niet naar het strand, maar zijn op de vlucht voor het politieke regime. Mauro staat er dus alleen voor. Gelukkig krijgt hij (met frisse tegenzin) steun van de Joodse buurman Shlomo, zijn er diverse andere hulpvaardige buurtbewoners en is er afleiding van het WK voetbal, dat het hele land in z’n greep houdt.
Komen Mauro’s ouders op tijd terug voor het grote toernooi, zoals zijn vader hem beloofde? Een gevoelige zondagmiddagfilm met een prettige mix van melancholisch meeleven met Mauro, ontwapenende humor en politieke realiteit.
