De Duitse dichter Schiller schreef Don Carlos alweer meer dan twee eeuwen geleden, en Theu Boermans dacht dat het een goed idee was dit op te voeren. Opnieuw een kale kantoortuin, opnieuw niet de mooiste kostuums, opnieuw een hoop tekst en een paar langdradige momenten. Mààr — de topcast (o.a. Jacob Derwig, Chris Nietvelt, Hadewych Minis, Fedja van Huet, Hans Croiset en Jappe Claes) hield het niveau hoog, en er waren drie prachtige momenten in de voorstelling.
De Spaanse koningszoon Don Carlos, die heimelijk verliefd is op de vrouw die zijn vader van hem heeft afgepakt (‘zijn moeder’), krijgt een liefdesbrief, en hij denkt dat het van zijn moeder is. Als hij dan op het afgesproken uur verschijnt en een dienstbode van zijn moeder treft, blijft er enige tijd verwarring. Als hem begint te dagen dat de dienstbode verliefd op hem is, maakt hij zich snel uit de voeten. De dienstbode (Chris Nietvelt) speelt daarna een prachtige monoloog waarin zij van radeloosheid naar wraak gaat.
De tweede prachtscene neemt Jacob Derwig voor zijn rekening, die de rol van de graaf van Posa speelt. Posa is een idealist, en de bloedbroeder van Don Carlos, en hij komt net uit de Nederlanden, waar de Tachtigjarige Oorlog op het punt van uitbreken staat. De koning, Filips II, heeft van zijn raadgevers gehoord dat zijn vrouw overspelig is met zijn zoon, en kiest Posa uit om hem raad te geven. Posa, in plaats van hem om iets voor zichzelf te vragen, houdt een pleidooi voor de Nederlanden. Deze tekst is een direkt politiek pleidooi voor mensen om hun eigen keuzes te maken, en zelf het heft in eigen handen te namen. Ik vond het zo’n opwindend betoog, dat ik geneigd was op te springen en ‘bravo’ te roepen, zeker omdat het het stuk ineens héél actueel wordt (Europese Unie? Bush? alle machthebbers?)
Alles gaat uiteindelijk mis – naast een hoop andere ingrediënten heeft Schiller ook dit van Shakespeare (Hamlet, Othello) geleend – Posa sterft, en Don Carlos moet de Nederlanden gaan bevrijden. Zijn moeder/geliefde (Hadewych Minis) bezweert hem haar mee te nemen; en hij weigert. Zij heeft lang haar geweten de voorrang gegeven boven haar verlangen, en nu kiest ze voor haar gevoel. En Don Carlos vernietigt in één gebaar haar hoop op ontsnapping aan het Spaanse hof. Een klein moment, maar geniaal gespeeld.