Steek ‘em erin

Straô in Serooskerke Strao in Serooskerke

Geruststellend dat in deze tijden van globalisme en Bolkestein-richtlijnen de traditionele zekerheden nog overeind blijven, zoals benoemde burgemeesters en exotische dorpsrituelen. Zo belandden wij door een speling van het lot in het plaatsje Serooskerke.

We volgden de stem van de opgewonden dorpsomroeper en kwamen uit bij de kerk en het dorpshuis, waar alle 320 inwoners zich verzameld leken te hebben. Snel werd duidelijk dat het tijd was voor de ‘Straô’, de jaarlijkse viering op Schouwen-Duiveland van het einde van de barre winter. Hierbij worden eerst symbolisch de voeten van de paarden (die vroeger de hele winter op stal stonden) in zee gewassen, waarna allerlei festiviteiten plaatsvinden.

We hoorden de fanfare al van verre aankomen. De blazers en trommelaars werden gevolgd door een stoet met bont versierde paarden. De omroeper heette iedereen welkom en liet de fanfare nog wat toegiften spelen. Vervolgens werd de lokale politiek aangespoord om beter naar de wensen van de bevolking te luisteren (al was de omroeper dankbaar dat het dorp eindelijk een verkeersspiegel had gekregen).

Straô in Serooskerke Hierna kon het hoofdonderdeel beginnen: het aloude ringsteken. De deelnemers draafden rondjes rond de kerk en poogden de ringen van de houders te steken, aangemoedigd door lokale fans.
Wie de winnaar werd kan ik u helaas niet meedelen. Maar het bleef nog lang onrustig in Serooskerke, mede door het bier dat rijkelijk vloeide in het dorpshuis.