Meestal heb ik het niet zo op films met kinderen in de hoofdrol, maar The year my parents went on vacation is een aangename uitzondering. NL30 magazine vond de film van Cao Hamburger nogal cliché-matig, maar ik kan wel begrijpen dat hij diverse publieksprijzen op festivals heeft gewonnen.
[Lees meer…]
Boetefilm
Van Ian McEwans roman heb ik enkele jaren geleden erg genoten. De recente boekgetrouwe verfilming van Atonement vond ik ook de moeite waard.
[Lees meer…]
Parijs in stukjes
Al maanden geleden zag ik een voorstukje en hij is ook al uit op dvd, maar tot m’n verrassing draaide Paris Je T’aime nog in Utrecht. Het concept: twintig internationale regisseurs maakten elk een korte film over Parijs.
[Lees meer…]
Modi
Volgens mij heeft de biopic Modigliani niet lang in de bioscopen gedraaid. Op dvd vond ik de film met een verrassende rol van Andy Garcia als Amedeo Modigliani best onderhoudend. Verwacht uiteraard geen kunsthistorische analyse van mans oeuvre (vol kenmerkende vrouwenportretten), maar een gedramatiseerde impressie van Modi’s (korte) leven.
[Lees meer…]
Wolfsbergen
Pijnlijke stiltes, gekwetste blikken, zwelgen in verdriet, verstilde beelden, stroeve relaties, opgekropte frustraties, families vol geheimen, kinderen die de dupe worden en meer pijnlijke stiltes. Wolfsbergen is de nieuwe film van Nanouk Leopold in een vergelijkbare stijl als haar bekroonde Guernsey.
[Lees meer…]
Inhaalslag
Deze week heb ik eens wat ernstige hiaten in mijn filmkennis weggewerkt. Op de dag dat de Kalashnikov verjaarde, zag ik eindelijk de Oscarwinnende mozaïekfilm Babel op dvd.
[Lees meer…]
Yeah, baby, she’s got it
Zondagochtend is een mooie tijd om naar de bios te gaan, met de slaapkorrels nog in je ogen. Met dank aan m’n omroepblad zag ik een gratis voorpremière van Venus, een film van Roger Michell naar een boek van Hanif Kureishi. De vrienden Maurice en Ian zijn acteurs op leetijd. Hun bedaarde leven staat op z’n kop als Ian’s achternichtje komt logeren.
[Lees meer…]
Die Spaanse film met die kleuren
Hè hè, eindelijk weer eens naar de film. Azuloscurocasinegro is geen titel die je makkelijk uitspreekt bij de kassa, het is Spaans voor ‘DonkerBlauwBijnaZwart’. Het regiedebuut van Daniel Sánchez Arévalo is een type film waar ik wel van hou: een aantal jongeren worden gevolgd in hun dagelijkse beslommeringen, waarbij hun verhaallijnen elkaar soms onverwacht kruisen.
[Lees meer…]
Zonnige roadmovie
Pas de eerste film die ik dit jaar bezocht, en gelukkig direct een geslaagde. Men neme de instabiele familie met de nodige excentrieke karakters en een gammel Volkswagenbusje, waarin de Hoovers een race tegen de klok ondernemen terwijl werkelijk alles tegenzit als in een klucht.
[Lees meer…]
The World is Yours
Geïntrigeerd door gangsta rap, een artikel over Napolitaanse jeugd, een herinnering aan Michelle Pfeiffer, een opmerking van twee Marokkaanse jongetjes en T-shirts met Al Pacino op de voorkant, besloot ik toch maar eens Scarface te huren.
[Lees meer…]