Linguaphone – conversational course Italian
Baciami Ancora
Door een speling van het lot bezoek ik deze maand vier zondagen op rij een voorpremière. Ditmaal werd mij Baciami Ancora van Gabriele Muccino voorgeschoteld. Deze film laat zien hoe het de hoofdpersonen uit L’ultimo bacio tien jaar later vergaat. Die voorganger ken ik niet, maar dat zit het kijkplezier niet in de weg.
[Lees meer…]
Broedertwist
Met een groep vrienden onderging ik een paar jaar geleden een marathonvoorstelling van La meglio gioventù. Met ongeveer hetzelfde gezelschap bezocht ik nu de nieuwe film van Daniele Luchetti, die scenarist was van het epos van Marco Tullio Giordana.
[Lees meer…]
Ik ben niet bang
Mijn eerste kennismaking met Niccolò Ammaniti, een van de bekendste hedendaagse Italiaanse auteurs, beviel goed. Ik ben niet bang is een meeslepend verhaal over Michele, een jongetje van negen dat een groot en angstaanjagend geheim ontdekt en dat met zijn kinderfantasie probeert te verklaren.
[Lees meer…]
Te laat
Ik heb net een dvd bij de videotheek teruggebracht die een paar dagen te laat was. Ik kwam telkens niet aan kijken toe, maar gisteravond was het dan zover. Ik ben blij dat ik toch gewacht heb, want La stanza del figlio was een ontroerende film over een vader die een zoon verliest.
[Lees meer…]
Romeinse decadentie
Een album dat ik deze zomer veel draai, is Armageddon Gigolo van Spiritual Front. Hoewel beslist een cult-act, klinkt de Italiaanse band met ieder album toegankelijker. De (homo-)erotische teksten staan een doorbraak misschien in de weg, verder vind ik hun mix van Nick Cave, Morricone, Italiaanse volksmuziek, wals en meer behoorlijk onweerstaanbaar.
Op MySpace kun je vier stemmige nummers beluisteren.
Novecento
Wat doe je als je niet goed kunt accepteren dat je terug bent van vakantie? Dan probeer je in de bioscoop de orde van de dag weer te ontvluchten. Ruim vijf uur lang (verspreid over twee dagen) reisde ik naar het Italië van de eerste helft van de 20e eeuw. Bertolucci’s epos Novecento uit 1975 draait momenteel weer in een opgeknapte, niet-ingekorte versie.
[Lees meer…]
Dopo Mezzanotte
Dopo Mezzanotte, geregisseerd door Davide Ferrario, is een aangename dromerige film, met het sprookjesachtige van Amélie, maar met een ingetogener karakter. Het langzame tempo past goed bij de teruggetrokken hoofdpersoon Martino, die als nachtportier in een filmmuseum werkt.
[Lees meer…]