Het verhaal van de mysterieuze ‘pianoman‘ die in Engeland ‘aanspoelde’, sprak natuurlijk tot de verbeelding. Volgens mij zijn de verfilmingsplannen vanuit Hollywood geluwd, maar theatergroep Wild Vreemd gaat er wel mee aan de haal in het stuk Mir geht?s gut. Nu heb ik de andere deelnemers niet gezien, maar ik kan me goed voorstellen dat het gezelschap hiermee het Amateur Theaterfestival Utrecht heeft gewonnen.
[Lees meer…]
Crisis op de basis
Ik bezoek graag theater op bijzondere locaties. Al was het maar vanwege de voorpret over ‘waar we nu weer zullen belanden’. Dit weekend was dat vliegbasis Soesterberg, die eind 2008 zijn militaire functie verloor. Hier voerde NTGent de voorstelling Kasimir en Karoline op. Dit toneelstuk van Ödön von Horvàth speelt zich af tijdens de economische crisis van de jaren ’30, wat het een actuele dimensie geeft.
[Lees meer…]
Romeo & Julia
In de pauze hoorde ik de docent zeggen dat hij de voorstelling wat ouderwets vond, terwijl de leerling het juist erg modern vond. De Utrechtse Stadsschouwburg was bijna geheel gevuld met CKV-scholieren voor de uitvoering van Romeo & Julia door Het Nationale Toneel.
[Lees meer…]
Beschaafde mensen
Drie nieuwe ervaringen tegelijk: ik bezocht theater De Kom in Nieuwegein, waar theatergroep Suburbia een toneelstuk van Yasmina Reza speelde.
[Lees meer…]
Auster verknipt
Als liefhebber van Paul Auster was ik erg benieuwd naar een theaterstuk gebaseerd op zijn oeuvre. Twee acteurs van het Vlaamse gezelschap De Tijd doken twee jaar onder met Austers boeken en selecteerden een aantal favoriete prozafragmenten. Het geheel kreeg de titel [Lees meer…]
Allemaal 37
Een theatervoorstelling over dolende dertigers is niet echt uniek. Ik had dit thema echter nog niet eerder vertolkt zien worden door tieners. In Allemaal 37 van Productiehuis Brabant kruipen zes acteurs tussen 13 en 17 jaar in de huid van een groep vrienden in de dertig, die jaarlijks een feestelijke reünie heeft. Soms gaf het leeftijdsverschil tussen de acteurs en personages de uitvoering een absurd element, bij vlagen vergat ik ook dat ik naar jongeren zat te kijken die leeftijdsgenoten van mij nadoen.
[Lees meer…]
2 x 2 = viermaal Goos
Het lot bepaalde dat ik binnen drie dagen twee dubbelvoorstellingen van Maria Goos zag in de Stadsschouwburg. Op donderdag stond de combi Nu Even Niet / Nu Even Wel op het programma. Zaterdag volgden de laatste twee delen van de familiekroniek De geschiedenis van de familie Avenier.
[Lees meer…]
Zwelgen met Eline
In een ver verleden was ik erg onder de indruk van De stille kracht, dat ik voor mijn leeslijst las. Couperus‘ klassieke debuutroman Eline Vere (1889) heb ik echter nooit gelezen en ook de succesvolle verfilming uit 1991 heb ik gemist. Sinds vorige week kan ik toch meepraten over de verwikkelingen van de nerveuze Eline temidden van de verstikkende Haagse elite, door de theaterversie van het Nationale Toneel.
[Lees meer…]
Ondraaglijke jeuk
Cultuur hoeft niet duur te zijn: voor slechts 6 euro zag ik de voorstelling Jeuk van Productiehuis Brabant. Het gegeven is wel vaker geënsceneerd: een man en een vrouw zijn vastgelopen in hun huwelijk, ergeren zich kapot aan elkaar en stevenen af op een fatale crisis. Auteur Marcel Lenssen (losjes geïnspireerd door de filmklassieker Faces), regisseur Yvonne van Beukering en de vier spelers maakten er echter een lekker stuk van.
[Lees meer…]
Souvenir Avenier
Er zaten veel mensen in de Bredase Chassée-schouwburg die normaal niet naar het theater gaan. Afgelopen weekend speelde er De Familie Avenier van Maria Goos. Belangrijkste discussiepunt tijdens de eerste tien minuten: spreken ze nou echt Brabants of niet?
[Lees meer…]