Wie gooit vandaag de dag de hoorn nog wel eens op de haak? Er mag dan genoeg aanleiding zijn – ingegeven door (schoon)familie of telemarketeers – maar de voortschrijdende techniek maakt het ons lastig. Als je het punt al hebt overwonnen dat hoorns en haken geen scheidbare entiteiten meer zijn, is het nog steeds lastig om met een krachtig gebaar een telefoongesprek te beëindigen. De gemiddelde Samsung of Nokia overleeft het niet; de verbinding verbreken gaat nu met een secuur uitgevoerde wijsvingerdruk. Wat dat betreft is het gebruiksgenot van de telefoon door de jaren heen afgenomen. Een ontwikkeling die begon met de introductie van de Ericofoon.
De Ericofoon was het eerste telefoontoestel uit één stuk, dat wil zeggen: zonder losse hoorn. Bij de Ericofoon (vanwege de vorm ook wel de “Cobra”) zit de draaischijf aan de onderzijde. Als het toestel op een vlakke ondergrond wordt neergezet, wordt een grote rode knop (de “haak”) in het midden van de draaischijf ingedrukt.
De Ericofoon is ontworpen door Gosta Thames voor de Zweedse fabriek Ericsson. Het toestel is voor die tijd opvallend licht in gewicht. In vergelijking met de hedendaagse toestellen van dezelfde fabriek ligt het erg gemakkelijk in de hand en aan het oor. Het ontwerp heeft meerdere onderscheidingen in de wacht gesleept, onder andere van het Museum of Modern Arts in New York.
In de tweede helft van de veertiger jaren werden de eerste prototypes vervaardigd. De plastic-industrie stond nog in de kinderschoenen en het was voor Gosta Thames wachten op een materiaal dat licht genoeg was en minder gevoelig voor krassen.
Het allereerste toestel werd in 1953 als relatiegeschenk overhandigd aan de Zweedse Telegrafiedienst, ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan. In 1954 werd de Ericofoon in productie gebracht, aanvankelijk alleen voor organisaties (vooral ziekenhuizen, vanwege het ergonomisch ontwerp). Vanaf 1956 werd hij geproduceerd voor de consumentenmarkt.
Nederland moest nog lang wachten op de eerste Cobra. Mogelijk wilde monopolist PTT geen “vreemde” toestellen op haar netwerk. Hoe het op deze pagina afgebeeldde toestel in mijn ouderlijk huis terechtgekomen is, lang voor de officiële introductie in 1978, is mij een raadsel.
Alles over de Ericofoon: www.ericofon.com.
3 reacties
Wij hadden er ook een vroeger (en mijn moeder heeft em nog). We hadden een bruine waar mijn moeder eigenlijk een rode had gewild maar soit. Ik heb behoorlijk ruzie gehad met dat toestel want de minste aanraking was al voldoende om je gesprek te beëindigen. Maar ik ben er wel aan gehecht, aan die ouwe Ericofoon…
Ik heb em meegekregen, de bruine Ericofoon! En ik kan em gebruiken!
Ja, die dingen doen het gewoon nog steeds (zolang het telefoonnet pulse toelaat), maar wel even controleren of je hem wel over hoort gaan. Ze brommen…