Twee gerelateerde Belgische artikelen naast elkaar op Telegraaf.nl over mensen die zijn overleden in eenzaamheid.
Een streekbus in de omgeving van Luik heeft urenlang een man vervoerd, die achterin de bus is overleden.
In een woning in de Brusselse gemeente Laken is zondag het levenloze lichaam gevonden van een man die al een jaar overleden was. De televisie waar hij naar zat te kijken, is al die tijd aan blijven staan.
Triest natuurlijk. Maar in het tweede geval wel goede reclame voor de betreffende televisie. Doet me denken aan de vorig jaar overleden wielrenner Wim van Est, die ooit tijdens een afdaling in de Pyreneeën in het ravijn viel, maar het overleefde. Horlogefabrikant Pontiac bracht vervolgens deze legendarische reclameslogan: ‘Zeventig meter viel ik diep, m’n hart stond stil, maar m’n Pontiac liep’.
