Of het nu door het (al dan niet legale) downloaden komt, de prijzenoorlogen van grote ketens en online mailorders of de toenemende smaakvervlakking van het publiek, feit is dat steeds meer gespecialiseerde platenzaken (klinkt toch mooier dan cd-winkels) hun deuren sluiten. Vorig jaar hielden in Utrecht bijvoorbeeld White Noise en cd-uitleen Verlaine ermee op, terwijl de Grammophoonwinkel inkromp. Daartegenover stond de komst van Boudisque, die de winkel van Ear & Eye overnam. Ook in andere steden verdwijnen gerenommeerde winkels.
Platenworm in Groningen bijvoorbeeld, bewierookt door onder andere wijlen John Peel (kocht er jaarlijks een tas vol platen) en NRC-journalist Nanne Tepper (“de vinylfanaat en omnivore muziekjunk heeft hier het risico dat hij binnen een uur zo een paar duizend euro uitgeeft”). In dezelfde stad verdwijnt ook Foufur’s, mekka voor obscure dance. Gelukkig komt er in het pand van de Platenworm wel een nieuwe speciaalzaak.
Ook Haarlem is een minder aantrekkelijk reisdoel geworden door het verdwijnen van ’t Schijfhuis en de Plaatboef. Het nieuwste slachtoffer is Forever Changes in Amsterdam (“Je kon er crate-diggen zonder ècht vieze vingers te krijgen, zoiets. Ik werd direct aangesproken. Of ik iets bijzonders zocht. Of ik wat wilde luisteren. Of ik koffie wilde”. Aldus Guuz Hoogaerts op subjectivisten.org.)
Hoewel ik ook veel van m’n muziek online bestel, blijft het fascinerend om te sneupen in een echte platenzaak. Het liefst met een combinatie van nieuw en tweedehands, cd en vinyl en een koopjesbak. Mekka’s van serendipiteit. Zoiets als de Championship Vinyl winkel in Nick Hornby’s High Fidelity, maar dan met toegankelijker personeel.
Gelukkig bestaan er nog genoeg van dergelijke bakens. Zie bijvoorbeeld de lijstjes van Think Small, Bas Verbeek, Global Darkness, lpvinyl, het internationale recordstorereview.com en deze discussie op 3voor12.
